"ในประเทศเกาหลี สื่อเขาสร้างหนังที่พระเอกเป็นผู้ชายอบอุ่น โรแมนซ์เพราะสังคมเขา ผู้ชายที่แต่งงานแล้วถือว่ามีสิทธิ์เด็ดขาดในตัวภรรยาและบ้านเมืองเขามีข่าวตบตีภรรยาในครอบครัวสูงมาก ถ้าติดตาม
เขาจึงใช้กลยุทธ์ของ modeling process สร้างค่านิยมใหม่ในสังคมให้ผู้ชายเป็นคนโรแมนติคมากขึ้น นี่คือการสร้างหนังเพื่อปรับพฤติกรรม
แม้กระทั่งในญี่ปุ่น เขาก็สร้างการ์ตูนผู้พิทักษ์ต่างๆ
อุลตร้าแมน ฯลฯ เพื่อให้เด็กซึมซับความยุติธรรม การต่อสู้กับความชั่ว
หรือในประเทศจีน ก็จะมีหนังในทำนองนี้เช่นกัน ...
ย้อนกลับมามองประเทศไทยสิ
ทำไมละครไทยถึงมีแต่เรื่องเดิมๆ เป็นอยู่อย่างนี้มา 50 กว่าปี
พออาจารย์ไปถามผู้จัด ก็ได้รับคำตอบว่า
'เราสร้างละครเหล่านี้เพื่อสะท้อนสังคม'
เราจะไป"สะท้อนสังคม"เพื่ออะไร
เพราะเราสะท้อนมา กว่า 50 ปีแล้ว
และเนื้อเรื่องมันก็วนเวียนอยู่แค่แย่งตบตีกันแค่นั้น
ทำไม เราไม่สร้างละคร "เพื่อนำสังคม" เพื่อจูงใจให้เกิดพฤติกรรมดีๆ ล่ะ
มัวแต่ไปสร้างเพื่อสะท้อนสังคม มันก็ไม่เห็นเกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรในสังคมเลยสักนิด
ในทางจิตวิทยาแล้วสื่อมีบทบาทสำคัญมากๆ ในกระบวนการเรียนรู้ผ่านตัวแบบ ....."
คัดลอกมาจาก
https://www.facebook.com/
No comments:
Post a Comment