การแผ่เมตตา(หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม)

การแผ่เมตตา(หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม)

ที่ลพบุรี ข้างร้านวรทัศน์ ตอนเย็นๆ เวลาประมาณ ๑๘ นาฬิกา
จะเห็นคนแก่โบราณ ถือตะกร้าหมาก เดินไปมาหลังร้านที่วัง และที่โรงหนัง
เป็น เจ้าของที่ เห็นกันหลายคน

เขาเลยไปนิมนต์พระมาสวดนักขัตรบ้าง
เอาทราบซัดบ้าง ราดน้ำมนต์บ้าง ยายคนนั้นก็หายไป

ลูกสาวของป้าข้างรานวรทัศน์ ทำงานอยู่ที่องค์การโทรศัพท์
ยังไม่มีครอบครัว เกิดมีอาการผิดปกติตอนบ่าย ๓ โมง

จะมีอาการทำเป็นคนหลังค่อม ทำเป็นนมยาน
พิมพ์หนังสือไม่ได้เลย กวาดโน่น กวาดนี่

มีคนพาไปหาหมอดู และเข้าตรวจที่โรงพยาบาล
หมอก็บอกว่า ไม่มีโรคอะไร

หัวหน้าองค์การโทรศัพท์บอกว่า ให้ไปรักษาให้หาย
ถ้า ๓ เดือนไม่หายให้ออกจากที่ทำงาน

ยายคนนี้เป็นเจ้าของที่ที่โรงหนังหลังร้านวรทัศน์ แก่หลังค่อม
นมยาน ถือกระจาดหมาก ถูกเขาไล่ที่ลพบุรี
เลยไปเข้าลูกสาวเขาที่กรุงเทพฯ วิญญาณอาฆาตนะ

อย่าลืมนะ ถ้าใครพบเห็นอย่างนี้ อย่าไล่นะ
อย่าไปเอาพระมาสวด อย่าเอาน้ำมนต์ราด ขอฝากไว้ “อย่า”

ท่านต้องแผ่เมตตา แผ่เมตตาไปนี่ ผีมันรักท่านนะ
ขอประทานโทษ ไม่ต้องแค่ผี แค่คนหรอก กับสุนัขยังใช้ได้

อาตมาเมื่อสมัยเด็ก จะไปเรียนหนังสือที่กรุงเทพฯ ไปลาป้า
มีไอ้โทนตัวหนึ่ง เราไปขว้างหัวมัน
พอเรียนหนังสือจบจากกรุงเทพฯ มาหาป้า
มันเห่าเราคนเดียว เพื่อนไม่เห่า หมายังเกลียดแล้ว ผีจะไม่เกลียดหรือ

ในที่สุด เขาก็รักษาไม่หาย
จึงไปหาพระองค์หนึ่งอยู่ที่ปากน้ำ สมุทรปราการ
นั่งทางในเก่ง แม่กับเตี่ยเขาไปด้วย
พระท่านถามว่า เคยเห็นยายแก่หลังค่อม นมยานไหม เขามาสิงอยู่

พ่อแม่ก็ยังไม่เชื่อใจ ก็ไปหาแม่ชีคนหนึ่งที่วัดปากน้ำภาษีเจริญ
ก็บอกตรงกันกับพระเลย

จึงถามวิญญาณว่าจะเอาอะไร ไม่อย่างนั้นลูกสาวจะไม่หาย
เพราะเขาเคียดแค้นมาก จะเอาลูกสาวให้ตาย

แม่ชีก็ถาม ได้ความว่า เอาสังฆทาน สิ่งของต่อไปนี้ ไม้กวาด มีด ช้อนส้อม ๒๐ คู่

เขาก็ถามว่า จะเอาไปไหน แม่ชีก็บอกว่า

“ยายคนนี้จะมาอยู่วัดอัมพวัน เขารู้จักหลวงพ่อวัดอัมพวัน
แผ่เมตตาให้ทุกวัน และให้ทานทุกวัน เขาบอกอย่างนั้น”

แม่ชีคนนั้นก็ไม่รู้จักวัดอัมพวันด้วย
เขาบอกว่า เอาไม้กวาด เพราะมาอยู่วัดต้องกวาดวัด
และบอกว่าที่วัดกินข้าวเขาใช้ช้อนกัน

เขาก็เลยพามาเต็มวัดเลย มาถวายสังฆทานและนิมนต์พระอนุโมทนา
ไม้กวาดยังอยู่เลย วัดนี้ดี ผีช่วยกวาดเยอะ คนขี้เกียจจัง

พอถวายสังฆทานเสร็จเรียบร้อย พระอนุโมทนา “พุทธาโภคา....” เรียบร้อย
ลูกสาวหายทันที เดี๋ยวนี้ยังอยู่ ถามร้านวรทัศน์ดูได้ เป็นหัวหน้ากองไปแล้ว

ขอฝากไว้อย่าไปไล่ผีแบบนั้นนะ ต้องแผ่เมตตา ขอเสนอแนะว่า ถ้าผีเข้าจริง
เราก็แผ่เมตตาไปแบบเจ้าคุณธรรมกิตติ (สมเด็จพุฒาจารย์ (โต) พรหมรังสี)

คาถาว่า “เมตตัญจะ สัพพะโลกัสมิง มานะสัมภาวะเย อะปะริมาณัง”
ถ้าเชื่อจำไป ขับรถ ผีช่วยเราหมด

ถ้าจะภาวนาเป็นหัวใจ ก็ภาวนาว่า “เมตตา คุณณัง อรหัง เมตตา”

ก็ไม่น่าเชื่อนะ ตอนเช้าอยู่ดีๆ พอบ่าย ๓ โมง ทำเป็นคนแก่ กวาดเหมือนคนแก่
พิมพ์หนังสือไม่ได้เลย ทั้งๆ ที่เป็นสาว ทำนมยานได้ แปลกดี !