พระมหาวุฒิชัย (ว.วชิรเมธี) วัดเบญจมบพิตรดุสิตวนาราม ได้กล่าวเรื่อง กามาลสูตร (กังขานิยฐาน) 10 ประการ ซึ่งเป็นข้อห้ามไม่ให้เชื่อโดยอาการ 10 อย่าง ไว้ดังนี้
Our famous monk, W.Vajramedhi (W.Vajiramedhi), teaches one of the Buddha's doctrines on believings
1. อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการฟังตามๆ กันมา (ไม่ได้ฟังด้วยตัวเอง แต่ฟังมาอีกต่อหนึ่ง) Do not totally believe by chains of listeners/speakers = Do not accept anything on (mere) hearsay
(i.e., thinking that thus have we heard it from a long time)
2. อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการถือสืบๆ กันมา (ตามประเพณีเหมือนเถรส่องบาตร) Do not totally believe by chains of heritages = Do not accept anything by mere tradition
(i.e., thinking that it has thus been handed down through many generations)
3. อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการเล่าลือ (แมงเม้าท์ข่าวลือ)Do not totally believe by chains of gossips = Do not accept anything on account of mere rumors
(i.e., by believing what others say without my investigation).
4. อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการอ้างตำราหรือคัมภีร์ Do not totally believe by referring to what said in books = Do not accept anything just because it accords with your scriptures.
5. อย่าปลงใจเชื่อ เพราะตรรก (ใช้ตรรกศาสตร์) Do not totally believe by mere logic = Do not accept anything by mere supposition
6. อย่าปลงใจเชื่อ เพราะการอนุมาน Do not totally believe by assuming (extrapolation) = Do not accept anything by mere supposition
7 อย่าปลงใจเชื่อ เพราะการคิดตรองตามแนวเหตุผล (อย่าได้เชื่อถือ โดยความตรึกตามอาการ) Do not totally believe by chains of symptoms = Do not accept anything by merely considering the reasons
8. อย่าปลงใจเชื่อ เพราะสอดคล้องกับทฤษฎีที่มีอยู่แล้ว Do not totally believe by chains of theories = Do not accept anything merely because it agrees with your pre-conceived notions.
9. อย่าปลงใจเชื่อเพราะว่ามองเห็นรูปการว่าน่าจะเป็นไปได้ หมายความว่าเข้าเค้า เช่น เดินออกไปข่างนอก เห็นเมฆทะมึนจึงเดาว่าอีกไม่นานฝนจะต้องตกอย่างแน่นอน (อาจมีลมกรรโชคพัดไปตกที่อื่นได้) Do not totally believe by chains of seeming to be = Do not accept anything merely because it seems acceptable
(i.e., thinking that as the speaker seems to be a good person his words should be accepted).
10. อย่าปลงใจเชื่อเพราะเห็นว่าเป็นครูบาอาจารย์ นับเป็นเรื่องที่สำคัญมาก บางคนอาจจะไม่เชื่อทั้ง 9 ข้อที่ผ่านมา ซึ่งเป็นลักษณะของสังคมไทย Do not totally believe by status of teacher or professors =Do not accept anything thinking that the ascetic is respected by us (therefore it is right to accept his word).
ท่านหลงไปเชื่อใครเข้าหรือยัง อิอิ .. Have you been obsessed by some of these believes?
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด Have a peaceful mind.
แล้วให้เชื่ออย่างไรเล่า?
ReplyDelete